Yazarlarımız

1941’de ev kadını Atiye Şenel ile zanaatçı ve işçi Salih Şenel’in oğlu olarak dünyaya getirildi. İlk ve orta öğreimini Kütahya’da, bir yandan dayılarının aşevinde çalışarak tamamladı. 1959-1963 arasında A.Ü. SBF’de burslu okudu. Nermin Abadan’ın yönlendirmesiyle 1964’te asistan oldu. 1970’de doktorasını 1980’de de doçentlik çalışmasını sundu. 1982’de 12 Eylül sonrasında, YÖK’e ve 1402’ye dayanarak meslektaşlarının işine son verilmesine tepkiyle işinden ayrılıp on yıla yakın süre yaşamını çevirileriyle kazandı. SBF’ye döndükten sonra bir on yıl daha çalışıp 2001’de emekli oldu. A. Şenel Siyasal Düşünceler Tarihi, Çağdaş Siyasal Akımlar, İdeoloji Kuramları gibi dersler okutup ders kitapları yazdı. Dünya Tarihi (McNeill), Devlet (F. Oppenheimer), Erken Devlet (Der. H. J. M. Claessen ve P. Skalnik), Tarihte Neler Oldu? (G. Childe) gibi önemli tarih kitaplarını çevirdi. Çoğu Bilim ve Gelecek olmak üzere dergilere yazılar yazdı. Bunlar dışında Teleandregenos Ütopyasında Evlilik Hayatı (1968) ve Ozmos Kronos (1983) başlıklı iki ütopya denemesi bulunmaktadır. Yazıp çevirme etkinliklerini bugün (2018) de sürdürmektedir.

1972’de Ortadoğu Teknik Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nden mezun oldu. Mimarlar Odası’nda bilim ve teknoloji konuları ile mimar ve mühendislerin toplumsal konumlarına üzerine araştırmalar yürüttü, çeşitli makalelerin yanı sıra Fordizmin ve Mühendisin Dönüşümü adlı kitabı yazdı. 1980’den sonra Ankara Çağdaş Sahne Kültür Merkezi’ni yönetti ve burada 500 Yıllık Bilmece programı çerçevesinde sanat tarihi, edebiyat ve müzikle ilgili etkinlikler düzenledi. 1984’te Galeri Nev’in kuruluşuna katıldı. Bu tarihten başlayarak galerinin Ankara’daki sergilerini düzenledi ve aralarında Resme Bakan Yazılar, Arslan-Defterler ve Tiraje-Zamanların Hafızası’nın da bulunduğu yüzü aşkın Galeri Nev yayınının editörlüğünü yaptı. Galeri sergilerinden başka Ankara’da Cobra ve 1950-2000, Kopenhag’da Ben Bir Başkası, İstanbul’da Mübin Orhon-Sainsbury Koleksiyonu sergilerini hazırladı. Sanart’ın kuruluşunda ve yönetiminde görev aldı. Marmara ve Yıldız Üniversiteleri Güzel Sanatlar Fakülteleri ile İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilmiler Enstitüsü’nde sanat tarihi dersleri verdi. Halen, kültürel eleştiri alanında eserlerin derlendiği “Sanathayat” dizisini yönetiyor. Ayrıca, kurucusu olduğu e-skop internet dergisinin editörlüğünü sürdürüyor. Son yayımlanan kitapları: Modernliğin Sınırında Sanat-Eleştiri, Özerklik, Siyaset (2006), Müze ve Modernlik (2006) Çağdaş Sanatın Örgütlenmesi (2011), Sanatın İktidarı: 1917 Devrimi, Avangard Sanat ve Müzecilik (2015), Mümkün Olmayan Müze: Müzeler Ne Gösteriyor? (2017).

ODTÜ Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü’nde lisans öğrenimini tamamladı. Yüksek lisansını Mersin Üniversitesi, doktorasını Ankara Üniversitesi’nde, Kamu Yönetimi Kent ve Çevre Bilimleri dalında yaptı. Mersin Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümü’nde öğretim üyesi olarak çalışırken KHK ile ihraç edilen Doğan’ın, ikisi telif (Birikimin Hamalları, 2002; Eğreti Kamusallık, 2007), biri derleme (Tarih, Sınıflar ve Kent -Besime Şen'le birlikte-, 2010) olmak üzere üç kitabı bulunmaktadır. Çalışmaları; kapitalizmin sosyo-mekânsal analizi, Türkiye kentleşmesi, kentsel politika, mekân üretimi, yerel yönetimler, İslamcı belediyeler, İslami sermaye, anti-kapitalist yerellikler, 2008 dünya krizi sonrası gelişen sosyal hareketler, müşterekler ve yeni kamu uzamı konuları üzerine yoğunlaşmaktadır.

29 Nisan 1958’de Kartal’da doğdu. İlkokulu Kartal’da okudu. İlkokul sonrasında Kadıköy Maarif Koleji’ne devam etti. 1975’te liseye devam ederken TKP/ML ile ilişki kurdu. 1978 yılında lise son sınıf öğrencisiyken tüm zamanını parti faaliyetlerine ayırabilmek için öğrenimine son verdi. Aralık 1979’da 1 Mayıs Mahallesi’nde gözaltına alındı. Temmuz 1981’de İstanbul’da açılan TKP/ML - TİKKO toplu davalarının 1. iddianamesinde yargılandı. Haziran 1988’de davası devam ederken serbest bırakıldı. Ertuncay’ın çeşitli gazete ve dergilerde yayınlanmış makaleleri ve Ayrıntı Yayınları tarafından yayınlanmış GÖRÜLEMEMİŞTİR isimli anı kitabı bulunmaktadır.

Anuradha Shanbag ya da kendisini bizzat tanıyanların deyişiyle “Anu,” 28 Mart 1954’te Hindistan’da dünyaya geldi. Öğrencilik yıllarında, Naxalbari Ayaklanması’nın devamcılarından İlerici Gençlik Hareketi ile tanıştı ve mücadeleye atıldı. Bir yandan öğrenci hareketinde yer aldı, bir yandan ise sosyoloji alanında yükseköğrenimini tamamladı. Ardından, bir süre Mumbai Üniversitesi’nde ders verdi. 1970’lerin sonlarındaki OHAL döneminde kentlerdeki demokratik haklar mücadelesinin ön saflarında yer aldı. 1980’lerde Nagpur’a geçti. Bir yandan üniversitede ders vermeyi sürdürdü, bir yandan ise işçi örgütlenmesinde yer aldı; ev işçileri, inşaat işçileri ve “dokunulmazlar” arasında faaliyet yürüttü, çok sayıda grevin örgütlenmesine katkı sundu. Birçok kez gözaltına alındı, hapis yattı. 1990’larda hareketin çağrısına uyarak Bastar kırsalına gitti ve üç sene köylerde, kabileler arasında yaşadı. Daha sonra da Bastar yöresini merkez alarak mücadeleyi sürdürdü. Kırsal bölgelerde; kadın sağlığı, kadın ezilmesi, yeni demokratik devrim ve Marksizm’in temel ilkeleri gibi konularda kitle bilgilendirme faaliyetleri yürüttü. 1990’ların sonlarında ve 2000’lerin başlarında devlet baskısının artmasıyla birlikte iyiden iyiye yeraltına geçti. Hindistan Komünist Partisi (Maoist)’in 2007 senesindeki birlik kongresinde merkez komiteye seçildi. Kırsaldaki mücadelenin çetin koşulları altındayken sıtma hastalığına yakalandı ve 12 Nisan 2008’de ölümsüzleşti. Hindistan’ın önde gelen komünist liderlerinden biriydi; anısı, ülkesinde ve dünya çapında hâlâ capcanlıdır.

1981 İstanbul doğumlu. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi İktisat bölümünden 2008’de mezun oldu. Yüksek Lisans eğitimini İstanbul Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı’nda 2012’de tamamladı.

Skybreak birçok alanda öğrenim görmüş, 1970’lerin başında ekoloji ve evrimsel biyoloji alanlarında yüksek lisans tahsilini tamamlamış ödüllü bir öğrencidir. Kadına yönelik baskıya karşı yürütülen mücadeleyi daha geniş kapsamlı bir devrimci mücadelenin bir parçası olarak değerlendirmektedir. Kendisinin de belirttiği üzere, bizzat müsebbibi olduğumuz bir yok oluşla karşı karşıya kaldığımız bu günlerde, insanlığın kökenine dair tartışmalar geleceğimizin doğası ve güzergâhı ile doğrudan bağlantılı olduklarından hayati önem taşımaktadır. Bu tartışmalara yaptığı kapsamlı ve derinlikli katkı, şüphesiz, ciddi tartışmaları, saflaşmaları ve yeniden değerlendirmeleri tetikleyecektir.

Aylin Kuryel doktorasını Amsterdam Üniversitesi Kültürel Analiz (ASCA) programında, milliyetçilik(ler) ve imaj politikaları üzerine yaptı. Aynı bölümde öğretim üyesi olarak çalışmaktadır. Cultural Activism: Practices, Dilemmas and Possibilities (Rodopi Press, 2011), Küresel Ayaklanmalar Çağında Direniş ve Estetik (İletişim Yayınları, 2015) ve Türkiye’de Yahudi Olmak: Bir Deneyim Sözlüğü (İletişim Yayınları, 2018) kitaplarının derleyenlerindendir. Aynı zamanda, belgesel ve kısa film çalışmaları bulunmaktadır.

Doktorasını 2003’te tamamladı. 1995-2008 arasında AÜ. Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde çalıştı, Kamu Yönetimi Bölümü ile Kadın Çalışmaları YL Programı’nda ders verdi, Kadın Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezi (KASAUM) grubuyla çalıştı. Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde düzenlenen çok sayıda eğitim, uygulama projesi ve atölye çalışmasına katkıda bulundu. Ocak 2011’de Doçent unvanı aldı. Eylül 2008’den, istifasını vermek durumunda kaldığı Ağustos 2016’ya kadar İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde çalıştı. Lisans ve yüksek lisans düzeyinde; Yerel Yönetimler, Toplumsal Cinsiyet ve Politika, Mekân Politikası ve Cinsiyet, Metropoliten Yerleşim Sorunları, Bölgesel ve Yerel Gelişme Politikaları, Karşılaştırmalı Konut Politikası gibi dersler verdi. Çok sayıda ulusal ve uluslararası yayını var. Aynı zamanda yoga eğitmeni. Yarı sokak-yarı ev kedisi Şehla ve bir arabanın motorundan sakatlanmış olarak çıkan Pırtık ile İzmir’de yaşıyor.

Begüm Özden Fırat, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyoloji Bölümü öğretim üyesidir. Kent ve kültür sosyolojisi, görsel kültür çalışmaları ve toplumsal hareketler alanlarında çalışmaktadır. Commitment and Complicity in Cultural Theory and Practice (Palgrave/Macmillan, 2009), Cultural Activism: Practices, Dilemmas, Possibilities (Rodopi, 2011) ve Küresel Ayaklanmalar Çağında Direniş ve Estetik (İletişim, 2015) kitaplarının editörlerindendir. Encounters with the Ottoman Miniature Contemporary Readings of an Imperial Art adlı kitabı 2015’te I.B. Tauris tarafından yayınlanmıştır.

İfade Özgürlüğü Hareketi’nin ve 1960’lar ile 70’lerin başlarındaki devrimci yükselişin savaşçılarındandır. 1975’te ABD Devrimci Komünist Partisi’nin kuruluşuna öncülük eden Avakian, o tarihten bu yana Başkanlık görevini sürdürmektedir.

1982 yılında İstanbul’da doğdu. Bilkent Üniversitesi, Amerikan Kültürü ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. Yüksek lisansını Heidelberg Üniversitesi’nde Amerikan Çalışmaları Enstitüsü’nde yaptı. 2010 yılında doktora tezini Jacobs University Bremen, Kültürlerarası Beşeri Bilimler Programı kapsamında, 19. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu’nu ziyaret eden seyyahların anlatıları üzerine yazdı. Doktora tezi, American Travel Narratives of the Orient (1830-1870): A Study in Latent American Orientalism adıyla yayımlandı. 19. Yüzyıl seyahatnameleri, Amerikan Edebiyatı, ekoeleştiri, hayvan çalışmaları ve anti-natalizm üzerine çalışmalarını sürdürüyor. 2010 yılından beri Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi, İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde öğretim üyesi. Beş yıldır vegan. Sokaklardan çeşitli nedenlerle eve yerleşen beş kedi ve iki köpekle yaşıyor.

Ceren Özpınar, Brighton Üniversitesi’nde yardımcı doçent olarak görev yapmaktadır. Sanat Tarihi Doktorası’nı 2015 yılında İstanbul Teknik Üniversitesi’nde tamamlamıştır. Türkiye’de Sanat Tarihi Yazımı (1970-2010): Sanat Tarihi Anlatıları Üzerine Eleştirel Bir İnceleme (Tarih Vakfı, 2016) kitabının yazarıdır. Sanat tarihi yazımı, feminist sanat tarihi ve çağdaş sanat üzerine yazdığı son makaleleri Art Journal, Art in Translation ve Art & the Public Sphere dergilerinde yayınlanmıştır.

Deng-yuan Hsu (ya da Xǔ Dēngyuán 許登源), 1937 yılında Japon idaresi altındaki Tayvan’ın Tainan kentinde dünyaya geldi. Ulusal Tayvan Üniversitesi’nde felsefe eğitimi aldı. Başarılı bir öğrenci olmanın yanı sıra genç ve parlak bir aydın olarak öne çıktı. 1960’ların başında Çan Kay-şek’in baskıcı yönetimine karşı düşünce özgürlüğünü savunan entelektüel çevrelerde yer aldı. 1963 yılında akademik çalışmalarına Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley’de devam etmek üzere ABD’ye gitti. ÇKP-SBKP polemiği ilgisini çekince Marksist düşünceyle ve Çin Devrimi tarihiyle ilgilenmeye başladı; bunun üzerine Tayvan’daki Beyaz Terör ortamında aldığı anti-komünist eğitimi sorgulamaya girişti. Berkeley’deki ırkçılık ve savaş karşıtı öğrenci hareketlerinden etkilendi; Marksist okuma grupları örgütlemeye başladı. 1970’li yılların başında yurt dışındaki Tayvan kökenli yurtsever, ilerici ve solcuların örgütlenmesinde önemli rol oynadı. Aynı dönemde eşiyle beraber Maoist Çin’i ziyaret ederek Tayvan sorununa ilişkin görüş ve önerilerini sundu. 1970’li ve 1980’li yıllarda, yurtdışındaki Tayvanlılar arasında yürüttüğü örgütlenme ve yayıncılık faaliyetlerini sürdürdü; Tayvan’daki baskıcı rejimi hedef alan toplumsal hareketleri destekledi. 1990’ların başında yapılan ceza kanunu değişikliğiyle birlikte Tayvanlı muhaliflere dönüş yolu açılınca adaya döndü. Burada Marksist teorinin genç kuşaklara aktarılmasıyla özel olarak ilgilendi ve etkin bir biçimde toplumsal mücadelelere katıldı. Tayvan’da sol hareketin öncülerinden biri olarak kabul edilen Deng-yuan Hsu, 2009 yılında yaşamını yitirdi.

1977 yılında Siverek’te doğdu. Liseye kadar Siverek’te okudu. 1996 yılında Çukurova Üniversitesi’nde Radyoloji Bölümü’ne kayıt yaptırdı. Edebiyat çalışmalarına çeşitli öğrenci fanzinlerinde şiir, düz yazı ve öykü yazarak başladı. 2010 yılında ‘‘Dört Mevsim İlkbahar” adlı şiir kitabı yayınlandı. Kitap 1. Adnan Yücel Edebiyat ve Sanat Festivali’nde ödüle değer görüldü. Sanat ve Hayat, Güney ve Sancı gibi çeşitli dergilerde, gazetelerde şiir, öykü ve düz yazıları yayınlandı. ‘‘Yasak Kitap” adlı öyküsü 2009 yılında Avrupa Türkiyeli İşçiler Konfederasyonu’nun (ATİK) Yılmaz Güney’e atfen düzenlediği Kültür Sanat Festivali’nde ödül aldı. Yine ‘‘Önemli Misafir” adlı öyküsü 2010 yılında Kürdistan Öğrenciler Konfederasyonu (YXK) tarafından düzenlenen Hüseyin Çelebi Edebiyat Etkinliği’nde ve ayrıca şiirleri Yüz Çiçek Açsın Kültür Merkezi (YÇKM) tarafından düzenlenen 2. Yılmaz Güney Kültür ve Sanat Festivali’nde ödüllendirildi. Halen İzmir’de sağlık emekçisi olarak hayatını sürdürmektedir.

2010’da Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi İşletme Bölümü’nden, 2015’te İstanbul Bilgi Üniversitesi Kültür Yönetimi Yüksek Lisans Programı’ndan mezun oldu. Ardından özel öğrenci olarak Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Genel Sosyoloji ve Metodoloji Doktora Programı’na devam etti. 2018’den beri IMT School for Advanced Studies Lucca, Analysis and Management of Cultural Heritage programında doktora öğrencisi. İlgi alanları arasında feminist kent ve müzecilik çalışmaları, feminist tarih yazımı, feminist/queer sanat ve tekstil sanatı bulunuyor. Bazıları yayınlanan ve ödül/fon alan akademik çalışmaları haricinde çeşitli sivil toplum kuruluşlarında çalıştı. 13 yılını beraber geçirdiği köpek Bisou’yu yakın zamanda kaybeden Derya, İtalya Lucca’da Bubiş ve Giulio adlı iki kediyle yaşıyor.

1964'te Mazgirt/Tunceli'de doğdu. 1985'te Fırat Üniversitesi Antropoloji Bölümü'nden mezun oldu. 1996-1999 arasında İstanbul Üniversitesi Kadın Araştırmaları Anabilim Dalı'nda yüksek lisansını tamamlayan Deniz 2006-2011 yılları arasında Yeditepe Üniversitesi'nde Sosyal Antropoloji dalında doktora yaptı. 1995 yılından itibaren kadın hareketinde yer aldı. Kadına yönelik şiddet üzerine hem teorik hem de alanda çalışmalarda yer aldı. Yayımlanmış makalelerinin yanında, Kadına Yönelik Şiddet ve Başa Çıkma Yöntemleri (sempozyum kitabı), Kadınlar ve Erkekler Eşit midir? (çocuk görüşlerinden derleme, 2006) ile çocuk öyküleri olan Morköpek (2009), Morkedi (2009), Mormar (2009) adlı kitapları vardır. Doktora tez çalışması 2012 yılında İletişim Yayınları tarafından Yol/Rê: Dersim İnanç Sembolizmi adıyla yayımlandı.

Dokuz Eylül Üniversitesi Felsefe Bölümü Öğretim Üyesi (Profesör). İlgi ve araştırma alanları: Toplum ve Siyaset Felsefesi, Ekonomi Felsefesi, Hobbes, Smith, Kant, Hegel, Marx, Husserl. Modern Felsefe: Tarihsel Anlamı, Güncel Mirası; Adam Smith, Hegel ve Marx ve The Adam Smith Problem: Reconciling Human Nature and Society in the “Theory of Moral Sentiments” and “Wealth of Nations” kitaplarının ve alanında birçok makalenin yazarıdır.

1955 yılında Çin’in Shangdong Eyaleti, Jimo İlçesi’nde doğdu. Kolektif bir çiftlikte büyüdü ve dokuz yaşından itibaren hafta sonları ve tatillerde köylülerle birlikte çalışmaya başladı. Liseyi bitirdikten sonra tam zamanlı çalışma için köyüne döndü. Bir süre tarlalarda çalıştıktan sonra köyün sanayi işletmesindeki torna tezgâhında istihdam edildi. Ayrıca dört yıl boyunca köyün kolektif fabrikasında yöneticilik yaptı. 1978 baharında üniversiteye gitmek için ayrıldığı zaman köyde 173 işçi vardı ve üretilen çıktının yıllık değeri bir milyon yuánın üzerindeydi. Lisans derecesini Qufu Eğitim Fakültesi’nden aldıktan sonra Hebei Üniversitesi’nde yüksek lisans yaptı. Çin’in Zhengzhou Üniversitesi’nde üç yıl ders verdi. Eğitim için önce Singapur Ulusal Üniversitesi’ne, ardından da ABD’ye gitti. Vermont Üniversitesi’nde tarih alanında yüksek lisans, Brandeis Üniversitesi’nde siyaset alanında doktora yaptı. Birkaç yıl Western Illionis Üniversitesi’nde ders verdikten sonra Warren Wilson Üniversitesi’nde çalışmaya başlamıştır ve 15 yıldır da burada ders vermektedir. Ayrıca Çin’in Hebei Üniversitesi’nde konuk profesör olarak görev yapmaktadır. Bilinmeyen Kültür Devrimi [The Unknown Cultural Revolution] kitabının ve sayısız makalenin yazarıdır. Ayrıca China Daily için de makaleler kaleme almaktadır. Çeşitli önemli uluslararası meselelere ilişkin onlarca makalesi yayımlanmıştır.

1966’da İstanbul’da doğdu. 1978’de ailesiyle birlikte Almanya’ya iltica etti. Halen Almanya’da yaşamakta, tarih araştırmacılığı, belgeselcilik ve çevirmenlik yapmaktadır. Eserleri: • Fırtınalı Yıllarda İbrahim Kaypakkaya – Bilinmeyen Yazılar (Belge Yayınları, 1994). • İbrahim Kaypakkaya’nın hayatını anlatan belgesel: Kırmızı Gül Buz İçinde (1998) (El Yayınları, 2008). • Mustafa Suphi’yle Yoldaşlarını Kim Öldürdü? (Agora Kitaplığı, 2008). • “Baki İlk Selam” – Çerkes Ethem (Agora Kitaplığı, 2009). Çevirileri: • Helmut Ortner, Suikastçı – Hitler’i Tek Başına Öldürmek İsteyen Adam, Georg Elser (Agora Kitaplığı, 2011). • Helmut Ortner, Sacco ve Vanzetti – Amerika’da İki İtalyan, Bir Hukuk Cinayeti (Agora Kitaplığı, 2012). • Helmut Ortner, Cellat –Hitler’in Hizmetindeki Katil, Ronald Friesler (Agora Kitaplığı, 2013). • Rafik Schami, Mario Usta’nın Yaramaz Kuklaları, (Kırmızı Kedi, 2014). Kolektif Çalışmaları: • Resmi Tarih Tartışmaları-2 (Özgür Üniversite Kitaplığı, 2006). • Resmi İdeoloji Sözlüğü (Özgür Üniversite Kitaplığı, 2007).

1980 yılında Mimar Sinan Üniversitesi Seramik Bölümü’nden mezun oldu. 1986 yılından itibaren sergi açıyor. 1988’den bu yana da farklı dergilerde ve çok yazarlı kitaplarda sanat konusunda makaleler yayımlıyor. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde “Sanat, Kuram ve Eleştiri”, “Sanat ve Tasarım Kültürü” ve “İdeolojik Metinler ve Sanat”, Marmara Üniversitesi’nde de “Sanat Kuramları Üzerine” adlı dersleri veriyor. Çeşitli televizyon kanalları için belgeseller yapıyor. Kitaplarından bazıları şunlardır: Sanat, Bazı Şeyler ve Eleştiri (Corpus Yay. 2017), İktidarsızlığın İktidarı ve Sanat (Ayrıntı Yay. 2014), Bir Boşluğa İşaret Bırakmak / Mesafe ve Temas (Baksı Vakfı Yay. 2013), Sanat Üzerine Yersiz Yorumlar (Bağlam Yay. 2008), Uyku Tulumunda Spor (Telos Yay. 2004), Sanatın Suç Ortaklıkları (Bağlam Yay. 2003 / Belge Yay. 2016), Kavramın Sınırlarında (Ali Akay ile, Bağlam Yay. 1998) ve Pisuarın Bir Dekonstrüksiyonu (Ali Akay ile, Galeri Urart Yay. 1994 / Minör Yay. 2013).

Hollanda'da tarih ve ekonomi okudu. Alevilik, Kürdoloji ve namus cinayetleri konularında Dinsel, Etnik ve Politik Sorunlar Bağlamında Alevi Kürtler, Dersim Aleviliği İnanç Terimleri Sözlüğü (Hüseyin Çakmak ile), Alevi Ocakları ve Örgütlenmeleri (haz.), Şeref, Kimlik ve Cinayet adlı kitapları vardır. Ayrıca çeşitli dergilerde bu konuları kapsayan birçok makalesi yayımlanmıştır.

Ezgi Bakçay, Galatasaray Üniversitesi İletişim Fakültesi Sinema Televizyon Bölümü, Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Heykel Bölümü Yüksek Lisans Programı mezunudur. Le Centre européen de sociologie et de science politique de la Sorbonne, l’Université Paris-Panthéon-Sorbonne ve EHESS’te estetik ve siyaset bilimi alanında araştırmalar gerçekleştirmiştir. Mimar Sinan Güzel Sanatla Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nde doktora yeterliliğini vermiştir. 2006’dan bu yana Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde; “Sanat Kuramları”, “Sanat Yapıtını Çözümleme Yöntemleri” ve “Görsel Kültür” derslerini, Mimar Sinan Güzel Sanatla Üniversitesi’nde “Sanat Yönetimi” dersini vermektedir. Çeşitli kurumlarda ve özel üniversitelerde sanat teorisi alanında eğitim vermektedir. Ulusal ve uluslararası sanat etkinliklerinde küratörlük ve sanat danışmanlığı görevleri üstlenmiştir. Sanat eleştirmeni olarak çeşitli yayınlarda makaleleri yer almıştır. Karşı Sanat’ta küratörlük yapmakta olan Ezgi Bakçay’ın yazıları ve çalışmaları, çağdaş sanat, estetik, siyaset kuramı, görsel kültür konularına odaklanmaktadır.

Hacettepe Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nden mezun olduktan sonra Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nde yüksek lisansını tamamladı. Halen aynı bölümde, insan-hayvan ilişkileri alanında doktora çalışmasını sürdürüyor. Doktora tezi Sabancı Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi tarafından 2017 Şirin Tekeli Araştırma Ödülü ile desteklenmiştir. Araştırma ilgileri arasında; insan-hayvan ilişkileri, feminist yöntem, etnografya, hayvan coğrafyaları, ekopoetika ve hayvan anlatıları bulunuyor. Hayvan anlatılarını çoğunlukla yaylalardaki ineklerden, orman yürüyüşlerine eşlik eden köpeklerden ve birlikte yaşadığı Haşhaş, Tofu ve Çipçip ismindeki kedilerden dinleyerek öğreniyor.

1955 yılında Adapazarı’nda doğdu. 1980 yılında Mimar Sinan Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Yüksek Lisans öğrenimini tamamladı. 1978 yılında İstanbul’da Atelye Alaturka’yı 2000 yılında ise Karşı Sanat Çalışmaları’nı kurdu. 2004 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Mezunlar Derneği “Güzel” Kurucu Yönetim Kurulu Üyeliği’ne seçildi. 2002-2005 yılları arasında Uluslararası Plastik Sanatlar Derneği Yönetim Kurulu Üyeliği yaptı. Tarih Vakfı Mütevelli Heyeti, İnsan Yerleşimleri Derneği Yönetim Kurulu ve TÜYAP Sanat Fuarı Danışma Kurulu üyeliklerini hâlihazırda sürdürmektedir. Sanat, sanat kuramı, felsefe ve tarih konularında çalışmalarına devam etmektedir.

1982 Ankara doğumlu. 2004 yılında ODTÜ Sosyoloji Bölümü’nde lisans programını tamamladı ve 2006 yılında Almanya Bauhaus Universitaet-Weimar’dan Avrupa Şehircilik Çalışmaları yüksek lisans derecesini aldı. 2017 yılında ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı’ndan doktora derecesini almıştır. ODTÜ, Uludağ Üniversitesi ve Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi’nde araştırma görevlisi olarak çalıştı. Figen Uzar Özdemir halen Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nde öğretim üyesi olarak görev yapmaktadır. Kent sosyolojisi, uluslararası göç, toplumsal cinsiyet ve din sosyolojisi alanlarında akademik çalışmaları bulunmaktadır. Atilla Barutçu ile birlikte Yüz Karası Değil Kömür Karası: Zonguldak isimli bir kitap derlemiştir.

Sanat Tarihçisi/eleştirmen ve küratör Fırat Arapoğlu, “Beden&Mekân”, “Kimlikler Lütfen!”, “Halk için Halka Rağmen!”, “Boğucu Kültür (Jean Dubuffet’ye Göndermeyle)”, Öteki Bedenler” “Re-De/Jenerasyon”, “Berlin und Istanbul: Tell Me”, “Demokrasi ve Çatışma”, “Müze İçinde Bir Müze”, “Gidebileceğimiz Bir Yer Biliyorum”, “Homo Homini Lupus ya da Yarın Unutmak”, “Mesafe ve Temas”, “Kesişen Eksenler” ve “Marx 2.0” başlıklı sergilerin küratörlüğünü ve eşküratörlüğünü ve 3. Uluslararası Çanakkale Bienali’nin ve 3. ve 4. Uluslararası Mardin Bienali’nin eş-küratörlüğünü üstlendi. Gençsanat, ICE, Artam, Eleştirel Kültür, İstanbul Art News, Rh+, Art Unlimited, Flash Art gibi ulusal ve uluslararası sanat dergilerinde, Birgün, Cumhuriyet ve Sol gazetesinde ve sergi kataloglarında makaleleri yayınlandı. Ulusal ve uluslararası sempozyumlara bildiriler yazan Arapoğlu Altınbaş Üniversitesi İktisadi, İdari ve Sosyal Bilimler Fakültesi Sosyal Bilimler Bölümü’nde Dr. Öğr. Üyesi olarak çalışmaktadır. AICA-Türkiye (Uluslararası Sanat Eleştirmenleri Derneği) dönem başkanlığını yürütmektedir.

Fred Engst (ya da daha yaygın bilinen Çince adıyla Yáng Hépíng 阳和平), 1952 yılında Çin Halk Cumhuriyeti’nin başkenti Pekin’de dünyaya geldi. Devrim yıllarında komünistlere destek olmak için Çin’in Kurtarılmış Bölgeleri’ne geçtikten sonra evlenen Amerikalı nükleer fizikçi Joan Hinton ve mandıra çiftçisi Erwin (Sid) Engst çiftinin oğlu; Çin tarımındakisosyalist dönüşüm hakkında yazdığı kitap ve makalelerle tanınan William Hinton’ın ise yeğenidir. ‘Barış’ anlamına gelen Çince adı (hépíng), Dr. Sun Yat-sen’in eşi ve Çin Halk Cumhuriyeti onursal devlet başkanı Soong Ching-ling tarafından konulmuştur. Çin’in tarihsel başkentlerinden Xi’an’da bir çiftlikte büyümüş; Maoist Çin’in büyük kitle kampanyalarına tanıklık etmiş ve bu hareketlerde bizzat yer almıştır. Büyük Proleter Kültür Devrimi’ne (BPKD) önce Kızıl Muhafız olarak katılmış, ardından beş yıl boyunca fabrika işçisi olarak çalışmıştır. 20’li yaşlarında ABD’ye gittikten sonra bir taraftan işçi olarak çalışmayı sürdürmüş, diğer taraftan yükseköğrenimine devam ederek 1997 yılında Rutgers Üniversitesi’nde iktisat doktorasını tamamlamıştır. 2007 yılında kesin dönüş yaptığı Çin’de, akademik ve siyasal çalışmalarını sürdürmektedir. Başta sosyalist iktisat, emperyalizm kuramları, sosyalist geçişte kapitalizme geri dönüş sorunu ve BPKD olmak üzere pek çok konuda Çince ve İngilizce makale ve söyleşileri yayımlanmış, Çin’de ve yurt dışında çeşitli konferans ve panellere katılmıştır. Engst, Pekin Uluslararası İş ve İktisat Üniversitesi’nde (UIBE) iktisat dersleri vermektedir.

Yayınlanmış kitapları şunlardır: Kırsal Yapıda Toplumsal Değişme, Modernizm Kapitalizm ve Azgelişmişlik, Para ve Kapitalizm, Eğitim ve Kapitalizm.

1980, Tunceli doğumlu. Lisans eğitimini Trakya Üniversitesi Kamu Yönetimi bölümünde, yüksek lisans ve doktorasını Yıldız Teknik Üniversitesi’nde tamamladı. Çalışmalarını çağdaş siyasal-toplumsal kuram, demokrasi ve devlet kuramı ve Türkiye siyaseti alanlarında sürdürmektedir. Çeşitli dergilerde yayınlanmış makaleleri bulunmaktadır. 2005 yılından beri Yıldız Teknik Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde öğretim elemanı olarak çalışırken, 2017'de barış imzacısı olduğu için KHK ile ihraç edildi.

2006 yılında Yıldız Teknik Üniversitesi İktisat Bölümü’nden mezun oldu. 2008’de Boğaziçi Üniversitesi Atatürk Enstitüsü’nde yüksek lisans eğitimini tamamladı. Aynı enstitüde doktorasına devam eden Orhan, 2000 sonrası Dersim’de mekânsal değişim üzerine çalışmaktadır. Çeşitli makaleleri, Fransızcadan ve İngilizceden kitap çevirileri mevcuttur.

Almanya’da siyaset bilimi eğitimi almıştır. Bazı bölümleri daha önce Teori ve Politika Dergisi’nde yayınlanan bu çalışma, yazarın Berlin Özgür Üniversite’de (Freie Universität Berlin) siyasal düşünceler tarihi alanında yaptığı yüksek lisans tezine dayanmaktadır. Yazar, öğretmen olarak çalışmakta ve aynı zamanda ezilenlerin iktidar deneyimleri ve tarihsel mücadele geleneği üzerine doktora yapmaktadır.

Lisans ve yüksek lisans derecelerini iktisat alanında, sırasıyla 2008 ve 2010 yıllarında, Çin’in Renmin Üniversitesi’nde tamamladı. Doktora derecesini 2015 yılında Massachusetts Amherst Üniversitesi’nden aldı. Eylül 2014’ten beri Renmin Üniversitesi İktisat Bölümü’nde çalışmaktadır. Hao Qi, Filipinler’de sendikalar ve emek örgütleri ile Çin’de işten çıkarılmış işçilerin çalışma deneyimleri ve yaşam koşulları üzerine saha çalışmaları yaptı. Araştırma alanları arasında Marksçı siyasal iktisat, post-Keynesçi iktisat, uygulamalı ekonometri, faktör geliri dağılımı, uluslararası ticaret ve Çin ekonomisi bulunmaktadır. Çin’de emek bölüşümü, 2008 sonrası küresel ekonomik kriz, Marksist kriz kuramı, mukayeseli üstünlük kuramı ve eşitsiz mübadele kuramları gibi konularda Çince ve İngilizce makaleler kaleme aldı.

1950’de Dersim’de doğdu. İlkokulu 3 ayrı köyde okumak zorunda kaldı. Ortaokulu İstanbul’da devam etmek istedi, fakat ailesi razı olmadı; Pülümür’e döndü ve orada kışladan bozma bir binada tamamladı. Bir yıl İstanbul’da kunduracı ve mücellit olarak ve bir süre de lokantada çalıştı. 1969’da yeniden memleketine döndü ve liseye başladı. Bu yıllarda yerel bir gazeteye şiirler yazdı. Dersim’de lise son sınıftayken 12 Mart darbesini protesto etmek amacıyala yapılan bir boykota öncülük etmekten 12 arkadaşıyla birlikte tutuklandı. Bir ay tutuklu kaldıktan sonra serbest bırakıldı. Dersim dahilinde eğitimini sürdürmesi yasaklandığı için liseyi İstanbul’da bitirmek zorunda kaldı. 1973‘te İstanbul’da İDMMA not bürosunda çalışmaya başladı. Memuriyetine paralel olarak girdiği İstanbul Üniversite Fen Edebiyat Fakültesi akşam bölümünde eğitimini sürdürdü. 1978’in sonlarında akademiden istifa ederek bütün zamanını devrimci çalışmaya verdi. Bir süre araştırma inceleme ile partinin kültür komisyonunda görev üstlendi. 1981’de TKP/ML’nin merkez komitesine seçildi ve siyasi büroda görev aldı. Aynı zamanda İşçi Köylü gazetesinin genel yayın yönetmenliğini üstlendi. 17 Ekim 1981’de tutuklandı ve Diyarbakır 5 No’lu askeri cezaevine konuldu. Ekim 1990’a kadar bu cezaevindeydi. Orada uğradığı işkence ve protesto amacıyla başvurmak zorunda kaldığı 5 büyük ölüm orucu direnişinde yer aldığı için sağlığı büyük ölçüde bozuldu. Çarptırıldığı 24 yıllık mahkümiyeti Şubat 1991’de tamamlayarak Bursa Özel Tip cezaevinden tahliye oldu. Bir yıl kadar Halk Demokrasisi’nde başyazarlık yaptı. 1992 başlarında tedavi amacıyla yurtdışına çıktı. Yazarın şimdiye kadar pak çok gazete ve dergide imzalı imzasız veya değişik imzalarla makaleleri, dizi ve teorik yazıları ile çeşitli şiirleri yayımlandı. Bu kitap, halen Almanya’da yaşamını sürdüren Hasan Hayri Aslan’ın ilk kitabıdır. Dünyanın en kötü on cezaevinden biri olmakla ünlenen Diyarbakır 5 No’luda on yılını geçiren ve direnişin öncü kadrosu içinde yer alan yazarın bu kitabı, doğrudan tanıklık, yaşanmışlık ve 5 No’lunun bütünlüklü kronolojik öyküsünün ilk örneği olması açısından kuşkusuz çok önemlidir.

1950 doğumlu. Otuzun üzerinde kitap yayınladı. Türkçeye de çevrilen, Suikastçı – Hitler’i Tek Başına Öldürmek İsteyen Adam, George Elser, Agora Kitap (2011) ve Cellat – Hitler’in Hizmetindeki Katil, Roland Freisler, Agora Kitap, (2013) adlı kitaplarıyla tanındı. Ortner’in Türkçeye çevrilen bir başka eseri de Sacca ve Vanzetti – Amerika’da İki İtalyan, Bir Hukuk Cinayeti, Agora Kitap (2012). Son yayınlanan kitabı, Politik ohne Gott- Wie viel Religion verträgt die Demokratie (2014) [Tanrısız Siyaset- Demokrasi Ne Kadar Din Hazmeder]. Yazarın kitapları bir dizi yabancı dile çevrilmiştir.

Avukat, HAD (Hayvanlara Adalet Derneği) Başkanı, Türkiye Barolar Birliği Hayvan Hakları Danışma Meclisi Üyesi, İstanbul Barosunda 5. dönem Hayvan Hakları Eğitimi Öğr. Gör.

1959 yılında Dersim’de doğdu. İlk ve ortaokulu Dersim’de tamamlayan İ. Aslan, öğretmen okulunu bitirebilmek için Diyarbakır, Gümüşhane ve Kırşehir’e gitmek zorunda kaldı. TKP/ML ile öğretmen okulundayken ilişki kuran İ. Aslan, 1 Mayıs Mahallesi’nde faaliyet yürütürken 1979 yılında yakalandı. TCK’nin ünlü 141/5. maddesine göre örgüt üyeliği suçlamasıyla yargılandı. Ekim 1982’de serbest bırakıldı. Cezaevinden çıktıktan sonra çeşitli dernek ve kurumlarda çalıştı.

(d. 19 Temmuz 1927) İsveçli sosyalist yazar, gazeteci ve köşe yazarıdır. ABD New Jersey’deki Upsala Üniversitesi’nden ve Çin Tianjin’deki Nankai Üniversitesi’nden fahri doktora unvanına layık görülen Myrdal, yaşamının farklı dönemlerinde ABD’de, Afganistan’da, İran’da ve Hindistan’da yaşamıştır. Yazarın roman ve araştırma-inceleme kategorilerinde çok sayıda eseri bulunmaktadır.

(28 Ağustos 1749, Frankfurt – 22 Mart 1832, Weimar), Alman hezarfen; edebiyatçı, siyasetçi, ressam ve doğabilimci. Aynı zamanda çeşitli doğa bilimleri alanlarında araştırmalar yapmış ve yayınlar çıkarmıştır. 1776 yılından itibaren, Weimar dukalığının bakanı olarak çeşitli idari ve siyasi görevlerde bulunmuştur. Goethe, şiir, drama, hikâye (düzyazı ve dörtlük şeklinde), otobiyografik, estetik, sanat ve edebiyat teorisi, ayrıca doğa bilimleri olmak üzere birçok esere imza atmıştır. Bununla birlikte, zengin bir içeriğe sahip olan mektup çeşidi, önemli edebi eserlerindendir. ‘Fırtına ve Coşku’ (Sturm und Drang) döneminin en önemli öncüsü ve temsilcisi olmuştur. 1774 yılında ‘Genç Werther’in Acıları’ adlı eseri ile bütün Avrupa’da ün yapmıştır. Daha sonra, 1790 yılından itibaren, Friedrich Schiller ile birlikte ortak ve dönüşümlü bir şekilde, içeriksel ve biçimsel olarak, Antik kültür anlayışı üzerinde yoğunlaşarak, Weimar Klasik’in en önemli temsilcisi olmuştur.

Courtauld Sanat Enstitüsü’nde ders vermektedir. Yayımlanmış kitapları: Internet Art: The Online Clash Between Culture and Commerce, (Londra: Tate, 2003); Paris Pictured (Londra: Kraliyet Sanat Akademisi, 2002); High Art Lite: British Art in the 1990s, (Londra: Verso, 1999); Gargantua: Manufactured Mass Culture (Londra: Verso, 1996). Stallabrass ayrıca Tate, Art Monthly, The New Statesman ve Evening Standard gibi yayınlarda yazmaktadır.

Amerikalı sosyal kültürel antropolog. On sene boyunca Manisa'nın köylerinde araştırma yaptı. Bu çalışmaları, And Then We Work for God: Rural Sunni Islam in Western Turkey, Stanford University Press, 2013’le ürününü verdi. 2015'te İstanbul'da yaşayan sokak hayvanları hakkında yeni bir araştırma projesi üzerinde çalışmaya başladı. Fulbright tarafından desteklenen söz konusu projeyle, İstanbul'un tarihsel sokak hayatının ve kentsel dönüşümün köpeklerin ve kedilerin hayatlarını nasıl değiştirdiğini anlamaya çalışıyor. Alanda çeşitli uluslararası makaleleri yayımlandı. 2005 yılında Indiana Üniversitesi'nde doktorasını tamamladı. 2007'dan beri SUNY Buffalo State Üniversitesi'nde ders veriyor. Üç kediyle yaşıyor.

1970 İzmir doğumludur. "Demokrasi Teorileri ve Toplumsal Hareketler" ve "Sınıf, Kültür ve Bilinç" başlıklı kitapların yazarıdır. 2001 yılından 2017’ye kadar Ankara Üniversitesi DTCF Sosyoloji Bölümünde öğretim üyesi olarak çalıştı. 7 Şubat 2017 tarihli KHK ile barış bildirisi imzacısı olduğu gerekçesi ile hukuka aykırı biçimde Ankara Üniversitesinden diğer arkadaşlarıyla birlikte işine son verildi. Halen serbest çalışmaktadır.

Mao Zedong (1893-1976) 1949 Çin Devrimi’nin önderi, ÇHC’nin kurucusu, ÇKP içinde “sosyalist yol”un en önde gelen temsilcisi, Kültür Devrimi’nin mimarı, 68 Hareketi’nin esin kaynaklarından biri, görüşleriyle dünya komünist hareketini derinden etkilemiş komünist devrimci. 1893’te Hunan Eyaleti’nde doğdu. Orta halli bir köylü ailesinin çocuğuydu. Henüz ortaokul öğrencisiyken Sun Zhongshan’ın fikirlerinden etkilenerek cumhuriyetçi ordu saflarına katıldı. Öğrencilik yıllarında milliyetçilik, bölgecilik, feminizm, liberalizm, anarşizm gibi farklı düşünce akımlarından etkilendi. Kütüphaneci olarak çalışmaya başladığı Peking Üniversitesi’nde başta Li Dazhao ve Chen Duxiu olmak üzere Ekim Devrimi’nden etkilenen aydınlarla tanıştı. 1919’da Marksizmle ciddi olarak ilgilenmeye başladı ve kısa süre sonra radikal-anarşist görüşlerinden sıyrılarak hayatı boyunca bağlı kalacağı bilimsel sosyalist düşünceyi benimsedi. 1920’de memleketi Hunan’da komünist bir örgüt kurdu. 1921’de yalnızca on üç delege ve iki Komintern temsilcisinin yer aldığı ÇKP’nin ilk Ulusal Kongresi’ne katıldı; iki yıl sonra ise 1927’de “Merkez Komite” adını alacak olan Merkez Yürütme Kurulu’na seçildi. 1926’da Parti’nin Köylü Hareketi Bürosu’nun başına getirildi. Komintern’in denetimi altındaki ÇKP merkezinin ağırlıklı olarak savunduğu Sovyet tarzı kent merkezli devrim stratejisinin, Çin’in nesnel koşullarına uygun olmadığını düşünüyordu; ortodoks şablona meydan okuyan görüşlerini 1927 yılında meşhur Hunan Raporu ile ÇKP merkezine bildirdi. 1927’de GMD-ÇKP işbirliği bozulup Parti’nin kentlerdeki hücreleri ve işçi sınıfı içerisindeki örgütlenmesi anti-komünist terör yüzünden neredeyse tamamen dağıtılınca, Mao’nun merkezî hükümetin görece zayıf olduğu kırsal bölgelerde örgütlenmeye ağırlık verme ve iktidarı halk savaşı yoluyla parça parça ele geçirme fikri parti saflarında da güç kazanmaya başladı. 1931’de kurulan kısa ömürlü Çin Sovyet Cumhuriyeti’nin başkanıydı. 1930’lu yıllarda, özellikle de Uzun Yürüyüş sırasında toplanan ve Komintern merkezli devrim stratejisini mâhkum eden Zunyi Konferansı’ndan (1935) sonra ÇKP’nin tartışmasız önderi hâline geldi. 1943’te Politbüro’nun başına getirildi. 1945’te toplanan ÇKP’nin 7. Ulusal Kongresi’nde Mao Zedong Düşüncesi ilk kez resmen Parti’nin yol gösterici ideolojisi olarak kabul edildi. 1949’da Beijing’de ÇHC’nin kuruluşunu ilân etti. Yeni Demokratik Devrim’den sosyalist devrime geçiş sürecinde Parti içinde patlak veren derin görüş ayrılıklarında “sosyalist yol”un önderliğini yaptı. 1950’li yıllardan itibaren Sovyet tarzı bürokratik sosyalist inşa modelini eleştirmeye başladı. Gerek SSCB ve diğer sosyalist ülkelerdeki, gerekse Çin’deki gelişmeleri değerlendirerek üretim araçları kolektifleştirildikten sonra da sosyalist toplumda sınıf mücadelesinin devam ettiğini; üretim ve bölüşüm süreçlerini denetim altında tutan parti kadroları, bürokratlar ve yöneticilerin yeni bir sömürücü sınıf olarak kemikleşebileceğini; dolayısıyla sosyalist ülkelerde kapitalist restorasyon tehlikesinin esas olarak dışarıdan ya da eski hâkim sınıfların kalıntılarından değil, doğrudan doğruya iktidardaki Komünist Parti’nin içinden geldiğini savundu. Parti ve devletteki yozlaşmanın önüne geçmek için halk kitlelerinin her düzeyde, doğrudan yönetime katılmaları, kendi içlerinden seçtikleri yöneticileri sürekli denetlemeleri ve “kapitalist yola” meyleden iktidar sahiplerini gerekirse isyan ederek alaşağı etmeleri gerektiğine inanıyordu. Bu görüşleri, 1966’da başlattığı son büyük kitle hareketi olan Büyük Proleter Kültür Devrimi’nin de temel savıydı. Kültür Devrimi politikasının özünde doğru olduğunu ölene dek savundu. 1966’da başlayan hareketin 1949 devrimi kadar önemli olduğunu; sınıfsız toplumun inşasına dek daha pek çok Kültür Devrimi benzeri kitle hareketi gerçekleştirilmesi gerektiğini dile getirdi. 1976’da hayatını kaybetti. Ölümünden kısa süre sonra askerî bir müdahaleyle iktidarı ele geçiren reformcular, radikal takipçilerini tutukladı ve Kültür Devrimi’ni “On Yıllık Kargaşa” dönemi ilân etti. Mao, kendisinden sonra gelen üst düzey ÇKP yöneticileri tarafından 1950’lerin ikinci yarısından itibaren “sol-sapma” göstermekle suçlandı. Düşünceleri sadece Çin’de değil, Doğu’dan Batı’ya bütün dünyada gençlik ve kitle hareketleri içinde yankı buldu. Özgün kuramsal katkıları nedeniyle, uluslararası komünist hareketin önemli bir bölümü tarafından Marx ve Lenin gibi bilimsel sosyalizmin “büyük öğretmen”lerinden biri kabul edildi. Burjuva akademide ve yazında, ütopyaları için milyonlarca insanı feda etmekten çekinmeyen bir kitle katliamcısı olarak şeytanlaştırıldı. Günümüzde pek çok komünist parti ve örgüt, Kültür Devrimi’nin sosyalist doğrudan demokrasi deneyimini, Marksizmin doruğu olarak değerlendirmeyi sürdürmektedir. Çin’de hâlâ etkin olan çok sayıda irili ufaklı Yeni-Maoist grup, mirasına sahip çıkmaktadır.

Dersim doğumlu olan Yıldırım, iktisat lisans diplomasına sahip olup İstanbul Üniversitesi İktisat Tarihi Anabilim Dalı’nda doktora tez çalışmasına devam etmektedir. Osmanlı arşivlerinde Dersim üzerine çalışan yazarın Munzur Dergisi’nde yayınlanmış çeşitli alan araştırmaları mevcuttur. İyi derecede Zazaca ve İngilizce bilmektedir.

Çin’in küçük bir köyünde doğdu ve büyüdü, Xiamen Üniversitesi’nde İngilizce eğitimi görmeye başlayana dek de köyünden ayrılmadı. Lisans eğitiminin ardından İngiltere’ye gitti; yüksek lisans ve doktorasını Essex Üniversitesi’nde tamamladı. Profesör Gao Çin’de, İngiltere’de ve Avustralya’da çeşitli üniversitelerde çalışmanın yanı sıra; Oxford, Harvard ve bazı diğer üniversitelerde konuk araştırmacı olarak görev yapmaya devam etmektedir. Halihazırda Adelaide Üniversitesi’nde Konfüçyüs Enstitüsü başkanlığını yürütmektedir. Profesör Gao’nun araştırma alanları arasında Çin kırsalı çalışmaları, günümüz Çin siyaseti ve kültürü, Çin’den Avustralya’ya göç ve Çin dili bulunmaktadır. Yayınlanmış eserleri arasında dört monograf ile sayısız kitap bölümü ve makale yer almaktadır. Kitaplarından biri, Gao Köyü: Modern Çin’de Kırsal Yaşam [Gao Village: Rural Life in Modern China], geldiği köyü konu alan bir alan araştırmasıdır. Son kitabı olan Çin’in Geçmişi İçin Mücadele: Mao ve Kültür Devrimi’nde [The Battle for China’s Past: Mao and the Cultural Revolution] ise Mao dönemi ve Kültür Devrimi’ni yeniden değerlendirmektedir.

Muzaffer Oruçoğlu,18 Mart 1947’de, Kars’ın Göle kazasına bağlı Büyük Zavot köyünde doğdu. Köyünde ilkokul olmadığı için ilkokulun ilk üç yılını komşu köyün (Küçük Zavot) okulunda, bir yılını kendi köyünde, son yılını da Kars’ta okudu. Kars Ortaokulu’nu bitirdikten sonra, Öğretmen Okulu sınavlarını kazanarak Rize Öğretmen Okulu'na, iki yıl sonra da İstanbul Çapa Yüksek Öğretmen Okulu Hazırlık Lisesi'ne gitti. Bir yıl sonra, Fen Fakültesi Matematik Astronomi bölümüne girdi. 67’de içlerinde İbrahim Kaypakkaya’nın da olduğu 9 arkadaşıyla birlikte, Amerikan 6. Filosu'na karşı yayınladıkları bildiri gerekçesiyle Çapa Yüksek Öğretmen Okulu’ndan atıldı. 68 öğrenci hareketlerine katıldı. 1969’da Değirmen Köyü'ndeki toprak işgaline katıldı ve tutuklanıp Silivri Cezaevi'ne konuldu. 1972’de TKP(M-L) kurucuları arasında yer aldı. 1973’de İstanbul’da yakalandı ve ömür boyu hapse mahkum edildi. Tutsaklık yıllarını şiir ve roman yazarak geçirdi. 13 yıl tutsaklıktan sonra askere alındı. Askerden 40 gün sonra, Mayıs 1986’da firar edip, Yunanistan’a kaçtı ve ardından Fransa’da iltica etti. Yeniden roman yazmaya ve resim yapmaya başladı. Politika ve edebiyat dergilerinde makaleleri yayınlandı. 1988’de evlenerek Avustralya’ya yerleşti. Bu kıtada ilkin iki yıllık resim ve heykel kolejini (Greensborough TAFE COLLEGE - NMIT) bitirdi. Daha sonra Royal Melbourne Teknoloji Enstitüsü'ne (RMIT) bağlı, PUBLİC ART bölümünde üç yıl resim ve heykel eğitimi aldı. Şimdiye kadar toplam 6 ülkede yetmişe yakın kişisel resim sergisi açtı. 13’ü roman, 8’i şiir, 2’si masal,1'i siyasal tarih olmak üzere olmak üzere 32 kitabı yayımlandı. 2011 yılı Abdullah Baştürk işçi edebiyat ödülü Grizu adlı 4 ciltlik romanına verildi. Sancı Kültür Sanat Edebiyat Dergisi'nin danışma kurulundadır ve burada makaleleri yayınlanmaktadır. Ayrıca Güncel Sanat Dergisi'nde de makaleleri yayınlanmaktadır ve halen Avusturalya’da yaşamaktadır.

(12 Temmuz 1828 - 17 Ekim 1889) Ünlü Rus devrimci demokrat düşünürü, yazar ve edebiyat eleştirmeni. Saratov'da dinsel yönleri güçlü bir ailede doğdu. Saratov ilahiyat okulunda ortaöğretimini gördükten sonra 1846 yılında Petersburg Üniversitesi'nde tarih ve felsefe okudu. Üniversitede bulunduğu 1846-1850 yılları arası, Rusya'da büyük köylü çalkantılarının yaşandığı dönemdi. Bu toplumsal hareketler Çernişevskiy'in de devrimci ve materyalist dünya görüşünü benimsemesinde belirleyici rol oynadı. Dönemin devrimci dergilerinden Sovremennik'te 1853-1862 yılları arasında yazarlık ve editörlük yaptı. Yazıları devrimci çevrelerde ve öğrenci hareketinde büyük yankı uyandırdı. 7 Temmuz 1862'de Petropavolsk zindanına hapsedildi. Ardından yirmi yıllık Sibirya sürgününe yollandı. Sürgünde de estetik, tarih ve politika çalışmalarını bırakmadı. 1889 yılında memleketi Saratov'a döndü ve beyin kanamasından yaşama veda etti.

(1944 - ) Paleontoloji alanında 30 yıllık bir geçmişe sahip olan Niles Eldredge’in esas uzmanlık alanı antik bir deniz canlısı türü olan Orta Paleozoik trilobitleridir. Yazar, yaşamının çoğunu evrim teorisi ve fosil kayıtları arasındaki ilişkiyi daha uyumlu kılacak bir teorinin geliştirilmesine adamıştır. Bu adanmışlığın, 1972 senesinde Columbia Üniversitesi’nde meslektaşı Stephen Jay Gould ile birlikte aşamalı Darwinci evrim modellerine karşı çıkarak “kesintili denge” teorisini öne sürmesiyle başlamış olduğu söylenebilir. Elinizdeki kitapta da bahsedildiği üzere, bu teoriye göre evrimsel dönüşüm nispeten kısa dönemlerde çok hızlı bir şekilde gerçekleşmektedir. Bu hızlı evrim dönemleri ise uzun evrimsel istikrar süreçleriyle birbirinden ayrılmaktadır. Eldredge, ayrıca geçmişteki küresel yok oluşları günümüzün ekolojik krizi ile karşılaştıran, daha genel olarak da yok oluş ve evrim ilişkisini inceleyen çalışmalar da gerçekleştirmiştir. Yirmiyi aşkın kitap ve makale kaleme almış olan Eldredge günümüzde de çalışmalarını sürdürmektedir.

Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyoloji Bölümü öğretim üyesi. Doktorasını School of Oriental and African Studies, University of London, Medya ve Film Çalışmaları Merkezi’nde; yüksek lisansını Central European University, Cinsiyet Çalışmaları Bölümü’nde; lisansını Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nde tamamladı. Türkiye sineması, film kuramları, sinemada temsil ve biçim üzerine çalışıyor. Female Silences, Turkey’s Crises: Gender, Nation and Past in the New Cinema of Turkey (2016) adlı kitabın yazarı; Queer Tahayyül (2013) adlı kitabın derleyenlerindendir. Son yıllarda hayvanların görünürlük rejimleri ve sinemada hayvan temsilleri üzerine düşünüyor ve yazıyor. Kasım 2014’ten beri Dodi’yle hayatı ve aynı evi paylaşıyor.

Pao-yu Ching (ya da Jīn Bǎoyú 金寶瑜), 1937 yılında, günümüzde Çin Halk Cumhuriyeti’nin başkenti olan Pekin’de dünyaya geldi. Üç kardeşin en büyüğüdür. Soyu Qing hanedanına dayanan ailesi, iç savaş komünistlerin zaferiyle sonuçlanınca milliyetçilerin ve eski soyluların kaçıp sığındığı Tayvan’a göç etti. Tunghai Üniversitesi’nde iktisat eğitimi aldı. Mezun olduktan sonra lisans-üstü eğitimi için burslu olarak ABD’ye gitti. Burada siyahların Yurttaş Hakları Hareketi’nden etkilendi; 1960’lı yıllarda Tayvan’dan ABD’ye giden Çinli öğrencilerin Kültür Devrimi’nden ilham alarak kurdukları araştırma, yayın ve propaganda gruplarına katıldı. 1949 Devrimi öncesinde seçkin ve varlıklı bir aileye mensup olmasına karşın Mao’nun katkılarıyla zenginleşen Marksist dünya görüşünü benimsedi. İktisat doktorasını Bryn Mawr College’da tamamladıktan sonra uzun yıllar Detroit’teki Marygrove Üniversitesi’nde çalıştı ve 2003 yılında, profesörken emekliye ayrıldı. Çok sayıda anti-kapitalist ve anti-emperyalist eylem ve etkinlikte faal olarak yer aldı. Çin, Filipinler, Brezilya, Arjantin, Hollanda, Fransa ve Almanya gibi çeşitli ülkelerde konferanslar verdi. Çin’in sosyalist devrim, sosyalist inşa ve kapitalist restorasyon deneyimleri hakkında uzun yıllar boyunca araştırmalarda bulundu. Bu alanda İngilizce ve Çince kaleme aldığı makaleler ve yaptığı söyleşiler, pek çok farklı derlemede, çeşitli ilerici yayın organlarında ve Çin’in önde gelen Yeni-Sol/Yeni-Maoist internet sitelerinde yayımlandı. Pao-yu Ching, komünist bir aydın olarak bilimsel ve siyasal çalışmalarını sürdürmektedir. Yazarın, Zaferden Yenilgiye hariç şu ana dek yayımlanmış kitapları şunlardır: • Rethinking Socialism: What is Socialist Transition? [“Sosyalizmi Yeniden Düşünmek: Sosyalist Geçiş Nedir?”], Deng-yuan Hsu ile birlikte, 1998. • Quánqiúhuà yǔ zīběnzhǔyì wéijī 全球化與資本主義危機 [“Küreselleşme ve Kapitalizmin Krizi”], 2005. • Revolution and Counter-revolution: China’s Continuing Class Struggle Since Liberation [“Devrim ve Karşı-devrim: Çin’in Kurtuluştan Beri Süregelen Sınıf Mücadelesi”], 2012.

Günümüzde, Karl Marx’ın damadı ve Tembellik Hakkı adlı metnin yazarı olarak tanınan Paul Lafargue, 1842 senesinde Küba’da dünyaya geldi. Gençliğinde Paris’te tıp öğrenimi görürken anarşizmin piri Pierre Joseph Proudhon’un düşüncelerinden etkilenen Lafargue, Uluslararası İşçiler Örgütü’ne (I. Enternasyonal) katıldıktan kısa bir süre sonra bu fikirleri reddetti ve Karl Marx’ın, daha radikal ve heyecanlı olduğunu düşündüğü yaklaşımını benimsedi. 1865 senesinde Liege kentinde düzenlenen Uluslararası Öğrenci Kongresi’ne katıldığı gerekçesi ile Fransa’da eğitim alması yasaklandı ve aynı sene Londra’ya göç etti. Burada Marx’ın evine sıkça gerçekleştirdiği ziyaretlerden birinde Laura Marx ile tanıştı ve 1868 senesinde evlendiler. Paris Komünü ertesindeki baskı ortamından İspanya’ya kaçan Lafargue buradaki sosyalist örgütlenme faaliyetlerinde önemli roller üstlendi. 1880’lerden itibaren Fransız sosyalist hareketinin öne çıkan isimlerinden biri oldu, Federe Sosyalist İşçi Partisi’nin ve 1882’de oradan kopan Fransız İşçi Partisi’nin kuruluş süreçlerinde yer alan Lafargue aynı zamanda İkinci Enternasyonal’in Fransız ayağının en faal üyelerindendi. 1911 senesinde Paris yakınlarındaki Draveil köyünde eşi ile birlikte intihar ederek yaşamına son verdi. Lafargue’ın kimi fikirleri devrinin çok ilerisindeydi. Yabancılaşmış emeğe karşı duruşunun yanı sıra Marksist ve materyalist perspektiften beslenen kültürel incelemeleri de tutarlı bir çerçeveye oturtma gayretindeki ilk isimlerdendi. Gramsci’den on yıllar önce, devrimcilerin ana görevlerinden birinin işçileri, onları sarmalayan kapitalist toplumun fikir ve değerlerinden koparmak ve bunların yerine henüz yaratılamamış olan Marksist kültürü koymak olduğunu savunuyordu. Lafargue’ın başlıca önceliklerinden biri Marksizm’in temellerini işçi sınıfı açısından anlaşılır kılmaktı ve bunları sadeleştirmekte sahiden de başarılıydı. En iyi yazıları, kinayeli bir üslupla burjuva ikiyüzlülüğü ve gaddarlığını teşhir ettikleridir ve bunların en iyi örneklerinden biri de kuşkusuz Sermaye Dini’dir. 1887 senesinde Fransız İşçi Partisi’nin yayın organı Le Socialiste’te yayımlanan Sermaye Dini, o devirde pek çok kez yeniden basılmıştı. Lafargue’ın yabancılaşmış emeğe ve kapitalizm adı verilen dolandırıcılık düzenine karşıtlığı bu kitapçığın her bir sayfasına işlemiştir. Bu eser aynı zamanda Lafargue’ın geleneksel dinlerin artık kapitalizm açısından faydalarını yitirdiklerine ve burjuvazinin isyankâr kitleleri pasifize etmek için yeni bir ideolojiye ihtiyacı olduğuna dair inancını da ortaya koymaktadır.

Peter Atkins Oxford Üniversitesinde Lincoln College üyesi kimya profesörü. Dünyaca ünlü bir dizi kimya ders kitabının yazarıdır. Bu kitapların yirmi yılı aşkın süredir dünyada en çok tercih edilen kitaplar olmasının sırrı, onun meseleleri (özellikle de zor kavramları) çok net ve akılda kalıcı bir şekilde açıklayabilme yeteneğinde yatar. Bu yeteneğini kitaplarında genel okura da düzenli olarak sundu (Richard Dawkins bu kitaplardan biri olan The Creation'ı “şimdiye kadar yazılmış en güzel popüler bilim kitabı” olarak niteledi) ama Galileo'nun Parmağı içlerinde en büyük etkiyi yaratanı oldu.

1981’de Ankara’da doğdu. Ankara Üniversitesi Çağdaş Yunan Dili ve Edebiyatı’nı bitirdi. Ardından Orta Doğu Teknik Üniversitesi Kadın Çalışmaları Anabilim Dalı’nda Türkiye ve Yunanistan edebiyatlarında milli kimliğin kuruluşunda yabancı kadın figürlerinin nasıl ele alındığını inceleyen yüksek lisans tezini yazdı. 2015 senesinde aynı üniversitenin Sosyoloji Bölümü’nde Sivas’ın müzeleşmesi ve belleğin yitimi süreçlerine karşı kent sakinlerinin heteropiler halinde örgütlenmesini inceleyen doktora çalışmalarını tamamladı. Akademide çalışmaya başlamadan önce mültecilerin hak ve hizmetlere erişimi üzerine faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşlarında çalıştı. Toplumsal Cinsiyet, Kent Sosyolojisi ve Göç alanlarında çalışmakta ve üniversitede ders vermektedir. Ev arkadaşı, destekçisi ve oyun koçu kedisi Simsim ile beraber yaşamaktadır.

2002 yılında İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi’nden mezun oldu. Yüksek lisansını Marmara Üniversitesi Kalkınma İktisadı ve İktisadi Büyüme programında tamamladı. Doktorasını aynı programda 2008 yılında bitirdi. 2009 yılından KHK ile 2017'deki ihracına kadar Munzur Üniversitesi İİBF, İktisat Bölümü'nde öğretim üyesi olarak çalıştı. 2011 yılında Türkiye’de Kapitalizmin ve Fetişizmin İnşa Süreci adlı kitabı yayımlandı.

Lisans eğitimini siyaset bilimi, doktorasını iktisat dallarında yaptı. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’nde yardımcı doçent iken askeri yönetimin ve YÖK’ün baskılarını protesto ederek görevinden ayrıldı. ABD üniversitelerinde misafir öğretim üyesi olarak çalıştı. Okan ve Bilgi Üniversitelerinde ders vererek yeniden üniversiteye döndü. Birçok sendikanın ve meslek örgütünün eğitim programlarında, Bilar İstanbul’da ve Özgür Üniversite’de görev yaptı. Özgür Gündem geleneğindeki gazetelerde 12 yıl boyunca (1993-2004) köşe yazarlığı yaptı. Türkiye’de Sınıf Mücadeleleri, Avrasya Savaşları, Kod Adı Küreselleşme ve Üçüncü Büyük Depresyon başlıklı kitapları yayınlanmıştır. Çok sayıda makalesi ve yazısı çeşitli derleme, dergi ve gazetelerde yayınlanmıştır. Halen yayınlanmakta olan Gerçek gazetesinin, Devrimci Marksizm adlı teori dergisinin ve bu derginin İngilizce yıllığı olan Revolutionary Marxism dergisinin yayın kurulu üyesidir. Devrimci İşçi Partisi’nin kurucu üyesidir.

Tom Keough tüm ömrünü sanatçılık yaparak, yeteneklerini iyiye kullanmaya çalışarak geçirmiştir. Tom’un resimleri ve çizimleri Modern Sanatlar Müzesi’nde ve Birleşmiş Milletler ofislerinde sergilenmiş, sendika bültenlerinde yer bulmuştur. Çizimleri, Ulusal Kiliseler Meclisi ile Savaşa Direnenler Birliği gibi kurumlar tarafından kullanılmıştır.

Boğaziçi Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nde lisans, Koç Üniversitesi Karşılaştırmalı Toplum ve Tarih Çalışmaları programında yüksek lisans eğitimi aldı. 2010 yılında Gentrification, Cosmopolitanism and Consumption in the Beyoğlu District: A Case Study of Metropolitan Habitus [Beyoğlu'nda Soylulaştırma, Kozmopolitlik ve Tüketim: Metropolitan Habitus Üzerine Bir Alan Çalışması] adlı yüksek lisans tezini yazdı. Sözen halen Boğaziçi Üniversitesi Atatürk Enstitüsü'nde ve MSGSÜ Sosyoloji Bölümü'nde doktora eğitimine devam etmektedir. Munzur Üniversitesi Sosyoloji Bölümü'nde araştırma görevlisi iken barış imzacısı olduğu gerekçesiyle KHK ile ihraç edildi. Yazarın akademik ilgi alanları kent çalışmaları, kültür sosyolojisi ve güncel toplumsal kuramları içermektedir.

Queen’s University Belfast’ta Siyaset, Uluslararası İlişkiler ve Felsefe bölümünde doktorasını tamamladı. Aynı üniversitede Skolastik Felsefe alanında lisans, Siyaset Teorisi ve Toplumsal Eleştiri alanında ise yüksek lisans öğrenimi gördü. Dr. Cope, “Dimensions of Prejudice: Towards a Political Economy of Bigotry” (Bern, İsviçre: Peter Lang, 2008) kitabının yazarıdır ve Profesör Immanuel Ness ile birlikte “The Palgrave Encyclopedia of Imperialism and Anti-Imperialism” (Basingstoke, England: Palgrave Macmillan, 2015) adlı çalışmanın editörlüğünü yapmıştır. Dr. Cope’un çalışmaları küresel sınıfsal yapıda emperyalizm tarafından gerçekleştirilen dönüşümleri ve bunun, bilhassa zengin ülkelerdeki işçiler açısından siyasal ve ideolojik etkilerini incelemektedir.